Birken 2010 - talar me om trippelen?

–No, stiller du på Birkebeinarløpet 19. september? Spørsmålet kjem frå lokal birkebeinar av det meir rutinerte slaget. –Hei, kjekt å sjå deg òg, prøver eg meg, men eg skjønar fort at eg ikkje slepp unna. –Nei, det får jamen halde at eg stiller opp att på rennet. 20. mars neste år, er det ikkje då? –Jau, og det er vel og bra det. Men du; skal me ikkje prøve oss på trippelen i 2010? Både rennet, rittet og løpet, meiner eg? –Høyrest lovleg ambisiøst ut, men eg høyrer at fleire i Birkebeinar- og longsyklarlauget på Systrondi siktar seg inn på heile greia neste år. Så det er vel kan hende ikkje veg utanom...
..........Praten fann stad i Saften ein dag tidleg i juli. Det var i grunnen fyrste gongen Birken 2010 har vore tema på bui. Utan at nokon av oss forplikta seg meir enn høgst naudsynt for det nye året, tok praten heldigvis ei ny og meir behageleg retning. –Høyrer forresten at Hilde Gjermundshaug Pedersen har runda 45, og at ho seier til langrenn.com at nok er nok når det gjeld konkurransar. –Eg er rett og slett dritlei startnummer, er den ærlege meldinga hennar.
..........Og jamen er det ein milestolpe at ho no legg opp. Langrennsjenta frå Nybygda debuterte i verdscupen alt vinteren 1984. Det er året då tikronesetlane vart erstatta av myntar, Preben Elkjær og Danmark tok bronse i fotball-EM i Frankrike, Ghostbusters og Ronja Røvardotter var to viktige kinoopplevingar, Eirik Kvalfoss - den store - tok gull, sylv og bronse i Sarajevo-OL, Lars Saabye Christensen gav ut Beatles, Åge Aleksandersen fekk Spelemannsprisen for Levva livet-plata, John McEnroe slo Jimmy Connors i Wimbledon-finalen, Per Egil Ahlsen vann cupfinalen saman med Fredrikstad og Alphaville herja hitlistene (og 2x40W-stereoanlegget i stova!) med Forever young, Summer in Berlin og Sounds like a melody. Eit stort år, med andre ord.
..........Det er berre ei ørlita hake ved at ho skal gje seg, tenkjer eg; ho går nemleg framleis utruleg fort på ski! Seinast i år vann ho Birken på ei uforskamma sterk tid, og på rulleski er det framleis ingen på landslaget som hamlar opp med henne. Når ho no likevel vel å setje strek for ei flott langrennskarriere, får me berre ta med oss hennar gode råd til alle skiløparar som no legg planane fram mot nettopp Birken 2010: Ho meiner nemleg at det ikkje er særleg lurt å gå på seg hjarteinfarkt i skiløypa (noko me finn det rett å slutte oss til), og ho rår oss til å vere nøye med å differensiere treninga vår. Langturar skal vere skikkeleg rolege og berre intervalløktene skikkeleg harde. Og; me skal halde meir på med det fyrste enn det siste dersom me vil prestere bra i Birken. –Ei fin birkenøkt kan vere å utvide ein totimars løpetur til ei lengre økt som òg inneheld både sykling og rulleski, seier ho til langrenn.com. –Det gjev god aerob trening og er meir skånsamt for kroppen, held ho fram, –og hugs: hald tempoet nede i langøktene!
..........–Men er det no verkeleg slutt, tru? Ein tredje birkebeinar har kome til. –Kristen Skjeldal sprang sist helg inn til ein knallsterk andreplass i motbakkeløpet Kvasshovden opp i Ulvik. Dei greier jo ikkje slutte å konkurrere! Og eg har lese at det overhovudet ikkje såg ut som fysikken var falma sidan han la skia på hylla, der han gav landslagsløpar Martin Johnsrud Sundby stryk i liene opp frå ein spegelblank Hardangerfjord. –Eg har så stor glede av å springe, uttalte han nyleg til langrennsveven, –og så trur eg at eg framleis flyt på gamal trening... På spørsmålet om han vert å sjå på startstreken i eitt eller fleire skirenn til vinteren, vart bulkenløperen tydelegvis både stotrande og usikker: –Nåja, hm, nja, tja, jaudåkanskje, neivent, egtrurvelikkjedetakkurat, nja, me får no sjå.
..........Ja, me ventar og ser. Mitt tips er at både Hilde GP og Kristen vert å sjå ved sekkevekta i startområdet på Rena 20. mars neste år. Meir uvisst er det vel korleis alt dette preiket om trippelen 2010 endar...

Dana Cup no.1

Syril G93-94 var mellom dei åtte laga som tok seg til kvartfinalen i A-sluttspelet i klasse G16. Dei to siste norske laga rauk ut i denne runden. Men laget deppa slett ikkje av den grunn; for dette var ein sportsleg opptur. Og me visste jo at motstandarane i sluttspelet ville bli råsterke! I semifinalane var det berre svenske Nästas SK frå Gøteborg og tyske STD Bremerhaven att frå Europa. I finalen slo Club Morumbi frå Mexico AD Cantolao frå Peru 2-0.

Midtvegs i andreomgangen i kvartfinalen la me om til eit ikkje tidlegare utprøvd 3-3-4-system for å få utlikninga me trengde mot Nästas SK. Ballen gjekk rett utanfor stolpen, like over tverrliggjaren og i nevane på ein langstrekt svensk målmann – men altså ikkje inn. Ikkje pokker! Etter ei ny solid turnering frå Syril IL sitt G16-lag, med halve laget frå 15-årsklassen, måtte me difor innsjå at laget var ute då domaren blas av kampen. Sjølv i ei jamn og tett gruppe med to norske, eit dansk og eit svensk lag, gjekk me gjennom dei innleiande rundane utan tap. Som puljevinnarar møtte me gruppetoar frå ei av dei andre gruppene; Trygg/Lade frå Trondheim i åttandedelsfinalen. Grei skuring. Så skulle det altså syne seg at svenskane vart eit nummer for store i kvarten.

..........Me var nok litt prega av turneringsnerver då domaren bles i gang fyrste kampen. Det tok såleis litt tid før me kom i gang med angrepsspelet me er kjende for. Turneringa har likevel gjeve trenarane svar på fleire spørsmål før haustsesongen tek til i fyrstedivisjon. Midtbana vår er godt organisert. Kristian S., Aslak og Eivind fordeler mange smarte pasningar på Marius og Benjamin og alternativt på Helge og Jaran ute på venstrekanten. Keeper Øystein kom særs godt frå Dana Cup. Særleg då svenskane hadde sin beste periode midtvegs i andreomgangen i kvarten, var feltarbeidaren Øystein god å ha. Kapteinen sjølv, Per Eirik, og Lars i midtforsvaret plukka det som kom i midten og i lufta, og Eirik og Jørgen takla skjorta av hurtige kantspelarar. Laget stod fram som defensivt godt organisert og midtbana fekk etterkvart fritt spelerom og dominerte med kreativt og variert angrepsspel. Olav tok godt vare på sjansane han fekk på høgrekanten, og slo gjennom fleire presise pasningar på førstetouch; til Anders, Kristian T. og Helge. Også Kim Andre sine innhopp på venstrebacken var solide. Bra! –Det er svært viktig å ha ein brei stall der fleire kan trø til når det røyner på utover i slike turneringar, konkluderte Per Eirik på ferja heim.

..........Handleturar i feriemodus i rolege gågater i Fredrikshamn, flotte treningsøkter på dansk gras mellom kampane, spelarmøte kvar kveld, sosiale stunder med laget, sysken og foreldre, bading og blogging heim til nyfikne sogningar undervegs. O-løparen hadde endåtil med seg kart frå eit nordisk orienteringsløp tidleg på 90-talet, og tok såleis med seg treningssvoltne foreldre på langtur gjennom danske skogar. Supert!