Marathon des Sables

Dagens Næringsliv dumpar ned i postkassa vår kvar fredag og laurdag. Særleg fredagsutgåva sitt D2-magasin har mykje interessant reportasjestoff. Fredag 30. april lot eg meg nærast trollbinde av ein reportasje frå det prestisjetunge etappeløpet Marathon des Sables. Ultraløpet inneber ikkje mindre enn seks lange etappar i løpet av ei veke i Sahara – med ein tolvkilos ryggsekk. Løparane får utdelt dagsrasjonar med drikke, men må bere med seg mat, klede, kokeapparat og overnattingsutstyr for ei veke på tur. Solfaktor 35 er obligatorisk vare, og det same er hovudlykt til dei mørke kveldane med sein målgang. Alle stiller med fastsydde kalosjar på joggeskoa for å halde gnagsårframkallande sandkorn ute (så langt det let seg gjere…). Arrangøren tilrår at ein brukar halvtanna nummer for store sko – slik at det skal vere plass til hovne føter, blemmer og gnagsår. Det er også påbode å ha med naudrakett i sekken, i fall ein går seg vill i ein sandstorm undervegs. Du finn ein stemningsrapport her.
  

Som einaste deltakar frå Noreg, stilte råsterke Nina Annette Hongseth (36) på startstreken 4. april i år saman med godt over 1000 andre ultraløparar. Ho har ei solid merittliste frå både maraton- og ultraløp, og har gjennomført 33 maraton og elleve ultraløp sidan debuten for seks år sidan. Etter å ha fullført tre av fire løp som ho dei siste åra har drøymt om: Swiss Alpine, Lapland Ultra og Wien-Budapest, bar det i år i veg på det siste og mest krevjande med joggesko på beina: Marathon des Sables (MdS). Løpet er 243 km, med start i Marokko og etappar på mellom 25 og 90 km. Løpet går i ørkenlandskap med sandstormar og ekstrem varme som ein del av moroa. Temperaturen kan kome opp i mot 50 varmegrader om dagen – og ned mot null om natta. Ekstremt regnver førekjem, og her skal sanddyner, steinvegar, toppar opp til 1000 m, uttørka elvar og oasar forserast. Navigasjon er naturleg nok ei utfordring, og ein må kunne stole på eiga evne med kart og kompass undervegs for å finne fram. Nina fortel at ho m.a. har førebudd seg ved å springe dryge 32 mil gjennom tre land på fem dagar…

..........Etter ein prologetappe på 29 km på dag 1 under årets MdS, gjekk den andre etappen over 40 km. Tredje etappen skulle vise seg å bli ein av dei tøffaste, med ein nådelaus varme der mange måtte bryte på grunn av dehydrering og heteslag. I tillegg var etappen svært monoton med stort sett reinspikka ørkensletter og solsteik. Den lange fjerdeetappen var meir variert, både med ein del bakkar over sanddyner og småskog. Det var innlagt ein kviledag etter denne lengste etappen på 90 km. Kviledagen kom tydelegvis vel med, for mange av deltakarane måtte nytte mykje av dette pausedøgeret til å fullføre etappen skulle det syne seg. Etappe 5 var ein heilmaraton på 42 km med krav om fullføring innan 12 timar. Med fem harde løpedagar, blemmer og kroppen full av sand vart også dette ein krevjande dagstur. Noreg sin deltakar greidde likevel etappen på solide 5.54, og ho kom til slutt i mål laurdag 10. april på ein sterk 17. plass i kvinneklassen.
..........I boka ’Ultramarathonman – confessions of an all-night-runner’ skildrar løparfenomenet Dean Karnazes korleis kroppen kan trenast opp til å springe 400 km nesten samanhengande. Ein viktig del av svaret ligg, ikkje uventa, i evna til å tenkje positivt og hente fram fullføringsvilje. Karnazes tvingar seg gjennom brottsjøane ved å omfamne eit mantra som er ein sann masochist verdig: Smerte er kroppens måte å kvitte seg med veikskap på. Nina Annette Hongseth har nok lese boka, for hennar neste mål er Nordpolen Marathon.