Finalemotstandarane

Fredag 1. august 2008, kl. 14.55:
Etter snart ei veke på verdas største fotballturnering, er det klart for det ingen heilt har tord tru på: finalespel på hovudarenaen på Ekebergsletta. Trenarar og støtteapparat har vore stadig meir strenge på rutinar utanfor bana etter kvart som laget har teke seg vidare frå gruppespel, via meir jamne 16.dels- og 8.delsfinalar, til kvart- og semifinale i A-sluttspelet. Rikeleg med svevn, (litt) mindre snop og cola på kveldane og stadig hyppigare strategimøte. Utsende ’spionar’ har vore tilstades på kampane til potensielle motstandardar. Brått har trenarane vore på NRK Sogn og Fjordane og kommentert siste kamp og stemninga i leiren. For tredje dagen på rad. –Skikkeleg tøft vart det i kvarten, der laga stod likt etter full tid og ekstraomgangar. No altså finale mot det beste laget me har sett så langt i turneringa; Paces Palestine.

Fredag 1. august 2008, kl. 21.47:
Finalen vert oppsummert på Tv2-sporten. Kommentatoren høyrest ut som han kommenterer Champions League: –Sympatiske palestinarar teknisk gode, medan det norske laget kontrar lynfort og scorar fyrst: 1-0 til pause. –Over i andre omgang: Paces Palestine legg hardt press på Syril G94, og palestinarane kjem til fleire gode dødballsituasjonar. –Men Syril forsvarer seg godt, med mange kjappe taklingar og god innsats. –Berre ei lang tå frå ein gulkledd forsvarsspelar hindrar tekniske Abdelrahman Rashid A. Herzallah frå å utlikne. Ein særs dramatisk og spanande finale...

Sundag 4. januar 2009, kl. 21.12:
Gutelagsspelarar samla i stova etter halvannan times treningsøkt i Sognahallen. Tv2-nyhenda melder frå krigshandlingane i Gaza. Scenane som utspelar seg gjer at mor i huset kommanderer eldstesonen til å trykke på tekst-tv. –Då slepp me sjå nokre av dei aller blodigaste innslaga, gutar. Likevel er lyden på, og me høyrer om to sysken som ikkje fekk lov å gå ut i føremiddag. Dei måtte nøye seg med å leike på verandaen i staden. Aj, så rundar Erik Fosse og Mads Gilbert av innslaget med å fortelje at også verandaen vart treft av ei granat den dagen.

–Hm, lurer jamen på korleis dei har det, desse finalemotstandarane våre...
–Ja, snakka mest med han kapteinen, eg, Rashid.
–Me har snakka om å ta kontakt med dei no. Senda ei helsing eller eitt eller anna.
–Eg er hinadeg redd for å ta kontakt, for eg veit neimen ikkje korleis eg taklar å høyre korleis dei har det no. Om dei sender noko tilbake, meiner eg.
–Men dei var jo slik ein kjekk gjeng, og me var jo samde om å treffast att på Norway Cup i år...
–Tøft med sambatrommer og alt levenet dei laga på tribuna, mann!
–Og fair play-haldningane som både spelarane, lagleiarane og tilreisande foreldre synte denne dagen. Dei gjorde jo dagen stor for oss.
FRAMHALD FYLGJER...