70-talsbilete

Ole Aleksander bur saman med foreldra sine og hunden Puffen i ei ekte byblokk. Han er ein grei kar med mange tankar i hovudet – og han meiner det godt når han let Puffen ta oppvasken. Like eins tykkjer han det må vere rimeleg å invitere nokre, eh, mange fleire born heim i bursdagen sin enn det foreldra veit om. Ein dag kjem det ein ny gut i gata, og Ole Aleksander og kompisane hans er sikre på at han er slem. Det må han vere, for han skular slik på dei. Og så stel han trehjularen til Ole Aleksander. Men så syner det seg etter kvart at Oliver ikkje er så verst likevel. Det finn dei ut når mor til Ole Aleksander ber han heim på middag. Me skjønar fort at Oliver er einsam, og at han ikkje har råd til trehjular. Gjengen riggar basar, og med litt sparepengar i tillegg vert det sykkelkjøp, gitt.

Bestemora til Ole Aleksander har aldri reist med fly og aldri overnatta på hotell. Når ho finn ut at det er på tide å gjere noko med det, inviterer ho med seg Ole Aleksander på tur. Turen er vent skildra, og det ber av garde til ein norsk kystby. Det vert lagt ut spor i boka om kva for by det er tale om, og for ein byvand vossing er oppgåva grei – me har for lengst svara Bergen når boka til slutt røpar kvar dei er! Men kven er mannen som dukkar opp på flyplassen og som sit bak dei på flyet – gøymd bak ei avis?

Eg hugsar ikkje heilt om me las boka Ole Aleksander og bestemor til værs eller om me såg kinofilmen om mormor og Maren tolv, Martin ti, Marte ni, Mads åtte, Mona seks, Milly fem, Mina fire og Morten tre fyrst. Hm, og så gjekk jo etterkvart Guro på Tirilltoppen som TV-serie, ja. Og skreiv ikkje faren til Aurora på ei avhandling, tru - medan han var heimeverande? Men alt dette frå Anne Cath. var vel før me såg Flåklypa på bygdekinoen i dalen, eller...? Vel, det kan vere det same med heile rekkefylgja. Alt dette var iallfall way before E.T...