Litt enkelt (men la gå...)

I bilen på veg til jobb. Ein sms minner meg på at eg har ein lunsjavtale på kafé. Eg kjem på den enkle filosofien i ei soge eg høyrde i helga: Ein britisk filosofiprofessor stod tidleg ein morgon framføre ei gruppe studentar i auditoriet. Presis klokka 08.15 tok han, utan å seie eit ord, fram eit tomt syltetyglas av det store slaget. Han fylde det opp med golfballar før han spurde studentane om glaset var fullt. Det var semje om at det ikkje var plass til fleire, så dei slutta opp om at glaset var fullt. Så tok professoren fram ei øskje med småstein som han òg hadde nedpå glaset. Han rista lett på det slik at småsteinen fordelte seg fint mellom golfballane. Nok ein gong meinte dei glaset var fullt. Etter at han også hadde fylt glaset heilt opp med finkorna sand, såg det ikkje ut til at det var meir luft att i glaset. No måtte han vel snart kome til poenget... Til slutt helte professoren to koppar kaffi på glaset, noko som effektivt fylte opp alle holrom mellom golfballar, stein og sand. –No, sa filosofen då den oppgjevne latteren la seg, sjå føre dykk at glaset representerer livet. Golfballane er dei verkeleg viktige faktorane; familien, kjærastar, borna, vener og meiningsfulle og engasjerande fritidsaktivitetar. Ja, rett og slett dei tinga som, sjølv om de mista alt anna, framleis ville gjere livet dykkar fullkome. Småsteinane kan vere jobben dykkar og heimen de har jobba så hardt for, medan sanden kan hende er den nye sykkelen eller dei dyre alpinskia de endeleg har teke dykk råd til.

–Om de hellar sanden fyrst i glaset, vil det ratt ikkje vere plass korkje til småsteinane eller golfballane. Greia er sjølvsagt at dersom de brukar all energien dykkar på relativt små og uvesentlege ting, vil det vere hardt å rydde plass til dei faktorane som verkeleg betyr noko. Ver merksame på dei tinga som er kritiske for om de faktisk er lukkelege. Leik med borna, ta vare på helsa og inviter kjærasten på middag eller ein heidundrande fest. Kliv ein fjelltopp saman, for det vil alltids ordne seg med tid til reingjering i huset. Få styr på det de vil prioritere, for resten er jo berre eh, sand. Ei av studentane var nyfiken på det me kaffien, og ho spurde kva han representerte? Professoren la andletet i alvorsame falder. –Hm, jau, eg er glad du stilte det spørsmålet der. Det er berre for å understreke at sjølv om livet synest vere stappfullt av jobb, dugnader, treningar, skyssing av borna til alle døgeret sine tider, ja krav frå alle kantar samstundes, så er det som oftast plass til eit par kaffikoppar ei avslappande stund saman men ein god, god ven…